Ons beginnende leven op Bonaire
Door: marieke
Blijf op de hoogte en volg Max & Marieke
15 Augustus 2014 | Bonaire, Kralendijk
Lieve allemaal,
De tijd gaat snel, we zitten alweer drie weken op Bonaire. Tijd voor een nieuwe update.
Op maandag 4 augustus ben ik begonnen met werken, samen met mijn Nederlandse collega Suzanna, welke voor vier maanden is gedetacheerd vanuit het AMC. We hadden geen overlapping met degene die voor ons op de kinderpoli werkte, alleen een middagje wat uitleg gekregen. Dus de indeling van de dag e.d. moesten we zelf uitvinden. We hebben beiden nog nooit op een poli gewerkt en krijgen met hele andere ziektebeelden en situaties te maken als op ons werk in Nederland. Na twee weken gewerkt te hebben begin ik m’n draai wel een beetje te vinden. De structuur die ik vanuit Nederland ken, kan ik wel vergeten. Daar doen ze hier niet aan. Maar ik verbaas me hoe ik daar na twee weken al aan begin te wennen!
Naast de polikliniek draaiende houden, heb ik nog twee taken. Praktijkopleider is daar één van. Er zijn nog drie leerlingen over (van de negen begreep ik) die de opleiding tot kinderverpleegkundige volgen. Zij zijn in januari begonnen en hopelijk in oktober klaar. Mijn laatste taak is de rol als kinderverpleegkundig op de afdeling. Als er een kind is opgenomen wat niet kan worden verzorgd door de verpleegkundigen die op dat moment werken, ben ik verantwoordelijk en neem de zorg over of begeleid ik de verpleegkundigen hierin. Het zou dus kunnen gebeuren dat ik onverwacht een avond-, nacht- of weekenddienst moet werken, wat me best leuk lijkt! Het is nog niet voorgekomen en zal ook niet vaak gebeuren. Er zijn maar twee kinderbedden in het ziekenhuis.
Kortom, allemaal taakjes los van elkaar, dus veel variatie. Dit betekent dat ik soms een stapeltje werk heb liggen (poli-afspraken, telefonische consulten, een leerling die hulp wil en een verslag om te lezen), maar haasten is er niet bij en er is altijd voldoende tijd.
Max vindt zijn werk leuk. Het is grappig dat patiënten eigenlijk gewoon hetzelfde zijn als in NL, alleen hier gaat er veel meer papierwerk doorheen en zijn er heel veel ‘paarse krokodillen’.
Inmiddels wonen we alweer bijna twee weken in een appartementje op nog geen tien minuten lopen van het ziekenhuis. Een prima plekje voor ong. 1,5 maand. Deze plek heeft het ziekenhuis voor ons geregeld, maar is dus tijdelijk. We hebben al een nieuwe woning gevonden waar we op 20 september naartoe zullen verhuizen. Het appartementencomplex heet Seaside Apartments voor degenen die vast een kijkje willen nemen. We hebben uitzicht op zee, een gedeeld zwembad en het is op loopafstand van het ziekenhuis. En voor mij heel fijn dat het semi-beveiligd is en dus niet bang hoef te zijn als Max ’s avonds of ’s nachts aan het werk is.
Verder ondervinden we de lusten en de lasten van het wonen op Bonaire. De zonsondergang blijft een kadootje, de zon schijnt écht elke dag, het zeewater is schitterend en het leven is heel relaxed. Helaas blijven die rotmuggen ons lek prikken, zweten we meer dan normaal, zijn ons huis en onze auto heel vies door de continue aanwezige wind en moeten we elke keer weer opnieuw ijsblokjes maken. Wat een ramp… ;-)
Ik ben sinds vorige week gestart met sporten. Sporten zonder airco is echt een uitdaging. Ongelofelijk hoe veel zwaarder dat is dan in NL, nu maar zien of ’t ook meer effect heeft! M’n doel is om ook af en toe hard te lopen hier, rond zonsondergang, omdat de combinatie van daglicht en temperatuur dan het beste is. Als ik langs de boulevard loop en naar de zonsondergang kijk, geeft me dat een heel gelukkig gevoel. Helaas niet genoeg om m’n uithoudingsvermogen te stimuleren. Na 20 minuten was ik afgelopen week al helemaal stuk. Dat kan beter…
We wennen al een beetje aan de prijzen hier. Wat ons opvalt is dat vooral het verschil in prijzen heel groot is. Waar je in het ene restaurant een biertje voor $1,50 kan kopen, is het in het restaurant daarnaast $4. Ook kun je vaak een gerecht voor $10 – $15 bestellen, maar ook voor $35 – $40. In de supermarkt geldt precies hetzelfde. Er zijn echt prima betaalbare producten, maar je moet weten wat en wanneer je het moet kopen. Als de vracht op donderdag is geweest, zijn producten soms op vrijdag uitverkocht.
De makkelijkste manier om contact met ons te hebben is via Whats app met ons NL nummer. We hebben een Bonairiaanse simkaart in onze telefoon, maar blijkbaar kun je dan wel whatss appen met je NL nummer. We hebben geen i-net op onze telefoon, maar er is veel wifi, dus we ontvangen berichten wanneer we in een wifi-zone zijn. Skype kan natuurlijk ook. Mocht het dringend zijn, kun je ons bellen/sms-en op ons
Bonairiaanse nummer:
Marieke: +5997853333 – Skype: mariekemast
Max: +5997002185 – Skype: maxrietkerk
Heeft iedereen in Nederland het noodweer overleeft? En hoe is het met Bertha?
Liefs, Max & Marieke
De tijd gaat snel, we zitten alweer drie weken op Bonaire. Tijd voor een nieuwe update.
Op maandag 4 augustus ben ik begonnen met werken, samen met mijn Nederlandse collega Suzanna, welke voor vier maanden is gedetacheerd vanuit het AMC. We hadden geen overlapping met degene die voor ons op de kinderpoli werkte, alleen een middagje wat uitleg gekregen. Dus de indeling van de dag e.d. moesten we zelf uitvinden. We hebben beiden nog nooit op een poli gewerkt en krijgen met hele andere ziektebeelden en situaties te maken als op ons werk in Nederland. Na twee weken gewerkt te hebben begin ik m’n draai wel een beetje te vinden. De structuur die ik vanuit Nederland ken, kan ik wel vergeten. Daar doen ze hier niet aan. Maar ik verbaas me hoe ik daar na twee weken al aan begin te wennen!
Naast de polikliniek draaiende houden, heb ik nog twee taken. Praktijkopleider is daar één van. Er zijn nog drie leerlingen over (van de negen begreep ik) die de opleiding tot kinderverpleegkundige volgen. Zij zijn in januari begonnen en hopelijk in oktober klaar. Mijn laatste taak is de rol als kinderverpleegkundig op de afdeling. Als er een kind is opgenomen wat niet kan worden verzorgd door de verpleegkundigen die op dat moment werken, ben ik verantwoordelijk en neem de zorg over of begeleid ik de verpleegkundigen hierin. Het zou dus kunnen gebeuren dat ik onverwacht een avond-, nacht- of weekenddienst moet werken, wat me best leuk lijkt! Het is nog niet voorgekomen en zal ook niet vaak gebeuren. Er zijn maar twee kinderbedden in het ziekenhuis.
Kortom, allemaal taakjes los van elkaar, dus veel variatie. Dit betekent dat ik soms een stapeltje werk heb liggen (poli-afspraken, telefonische consulten, een leerling die hulp wil en een verslag om te lezen), maar haasten is er niet bij en er is altijd voldoende tijd.
Max vindt zijn werk leuk. Het is grappig dat patiënten eigenlijk gewoon hetzelfde zijn als in NL, alleen hier gaat er veel meer papierwerk doorheen en zijn er heel veel ‘paarse krokodillen’.
Inmiddels wonen we alweer bijna twee weken in een appartementje op nog geen tien minuten lopen van het ziekenhuis. Een prima plekje voor ong. 1,5 maand. Deze plek heeft het ziekenhuis voor ons geregeld, maar is dus tijdelijk. We hebben al een nieuwe woning gevonden waar we op 20 september naartoe zullen verhuizen. Het appartementencomplex heet Seaside Apartments voor degenen die vast een kijkje willen nemen. We hebben uitzicht op zee, een gedeeld zwembad en het is op loopafstand van het ziekenhuis. En voor mij heel fijn dat het semi-beveiligd is en dus niet bang hoef te zijn als Max ’s avonds of ’s nachts aan het werk is.
Verder ondervinden we de lusten en de lasten van het wonen op Bonaire. De zonsondergang blijft een kadootje, de zon schijnt écht elke dag, het zeewater is schitterend en het leven is heel relaxed. Helaas blijven die rotmuggen ons lek prikken, zweten we meer dan normaal, zijn ons huis en onze auto heel vies door de continue aanwezige wind en moeten we elke keer weer opnieuw ijsblokjes maken. Wat een ramp… ;-)
Ik ben sinds vorige week gestart met sporten. Sporten zonder airco is echt een uitdaging. Ongelofelijk hoe veel zwaarder dat is dan in NL, nu maar zien of ’t ook meer effect heeft! M’n doel is om ook af en toe hard te lopen hier, rond zonsondergang, omdat de combinatie van daglicht en temperatuur dan het beste is. Als ik langs de boulevard loop en naar de zonsondergang kijk, geeft me dat een heel gelukkig gevoel. Helaas niet genoeg om m’n uithoudingsvermogen te stimuleren. Na 20 minuten was ik afgelopen week al helemaal stuk. Dat kan beter…
We wennen al een beetje aan de prijzen hier. Wat ons opvalt is dat vooral het verschil in prijzen heel groot is. Waar je in het ene restaurant een biertje voor $1,50 kan kopen, is het in het restaurant daarnaast $4. Ook kun je vaak een gerecht voor $10 – $15 bestellen, maar ook voor $35 – $40. In de supermarkt geldt precies hetzelfde. Er zijn echt prima betaalbare producten, maar je moet weten wat en wanneer je het moet kopen. Als de vracht op donderdag is geweest, zijn producten soms op vrijdag uitverkocht.
De makkelijkste manier om contact met ons te hebben is via Whats app met ons NL nummer. We hebben een Bonairiaanse simkaart in onze telefoon, maar blijkbaar kun je dan wel whatss appen met je NL nummer. We hebben geen i-net op onze telefoon, maar er is veel wifi, dus we ontvangen berichten wanneer we in een wifi-zone zijn. Skype kan natuurlijk ook. Mocht het dringend zijn, kun je ons bellen/sms-en op ons
Bonairiaanse nummer:
Marieke: +5997853333 – Skype: mariekemast
Max: +5997002185 – Skype: maxrietkerk
Heeft iedereen in Nederland het noodweer overleeft? En hoe is het met Bertha?
Liefs, Max & Marieke
-
15 Augustus 2014 - 13:49
Marinette:
Hé levensgenieters. Het settelen en wennen aan de nieuwe Bonairiaanse levensstijl begint nu echt. Een fijne - redelijk stressvrije - baan, leuke collega's, een leuk en straks nog leuker huis, een super omgeving, sportplannen (je kunt ook yoga oefeningen doen op het strand hoor) en de zon, zomaar, gratis.
Hier nog altijd stortregens, loodrecht naar beneden maar met minder wateroverlast dan een paar weken geleden. Daar tussendoor toch ook dezelfde zon bij een lekker temperatuurtje van rond de 20 gr. Een beetje herfstachtig dus en tijd voor appeltaart gemaakt van appels uit eigen tuin. Ik kijk daar naar uit net zoals jullie naar die eeuwige koperen ploert die er elke dag weer is:) Spreken elkaar! Liefs Marinette -
15 Augustus 2014 - 22:29
Marion:
Wat een mooie fotos! En wat fanatiek dat je al 20 minuten kunt rennen in die hitte, goed bezig hoor! :) -
17 Augustus 2014 - 13:17
Tanja:
Hee lieve M&M, zie nu pas jullie verslag. Bericht was in de spam terecht gekomen! Dat is inmiddels hersteld :-)
Goed om te lezen dat jullie allebei al een beetje je draai hebben gevonden. Ik kan me voorstellen dat dat wel even wennen is. Maar je zult zien hoe snel je je kunt aanpassen aan de nieuwe omstandigheden als je daar een tijdje in meedraait.
Ik heb iig weer genoten van jullie verslag. Succes met sporten Marieke! Doet Max met je mee ;) ?
Tot snel. Liefs XX -
17 Augustus 2014 - 17:55
Tineke:
Klinkt goed zeg! Wel bijzonder dat de werkzaamheden daar toch behoorlijk anders zijn dan hier. Tempo ligt lager begrijp ik maar zelfs nog meer papierwerk dan in Nederland?! De beschrijving van jullie onderkomen klinkt ook heel fijn, wat een heerlijke tijd zullen jullie daar hebben. Was het moeilijk om aan een ander huis te komen?
Wij hebben hier ook hele mooie dagen achter de rug en gaan zo langzamerhand een beetje richting herfsterig weer. Maar misschien komt de zon nog terug.
Het allerbeste en geniet ervan!
Liefs, Tineke (ook namens Frans naturulijk) -
19 Augustus 2014 - 11:28
Marloes:
Ha de M&M
Gelukkig gaan jullie je leven daar al wat oppakken, tja altijd zon.... heel vervelend.
Wij hebben er al zin in ook al is het dan maar voor een week :-(, maar vlucht en hotel is geboekt dus jullie zitten straks een week met ons opgescheept. Tot snel xx -
21 Augustus 2014 - 15:03
Gerry:
Hallo Marieke en Max,
Het is weer leuk om je blog te lezen, want schrijven dat kun je. Jullie zijn wel meteen ondergedompeld in het nieuwe en ander werk, wel heel gevarieerd, zoals je schrijft over je verschillende taken. Volgens mij krijg je veel verantwoordelijkheid en dat al na 2 weken! Jullie zullen s'avonds in het begin wel erg moe zijn geweest. Ander werk, andere temperatuur.
Maar als ik naar de foto's kijk dan is het ook genieten, prachtige foto's van de ondergaande zon en dan het duiken. Ik hoop dat je geen last hebt gehad van de druk en je oren.Ik heb even jullie toekomstig appartement bewonderd, wat een plaatje, uitzicht op zee en mooie zonsondergangen, heerlijk balkon, je wilt straks niet meer terug.
En zeker als je het Nederlands weer van deze week hebt gehoord, dan mag je blij zijn dat het daar zo heerlijk zonnig is en warm.
Ik wens je alvat een gezellige verjaardag toe en hoop ook dat je er stralend weer bij hebt. Geniet ervan.
Groetjes,
Gerry
-
21 Augustus 2014 - 17:08
Opa Lies En Oma Nel:
-
21 Augustus 2014 - 21:29
Hans En Ria:
Lieve Marieke,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Geen familie op visite, dat moet een hele klap zijn. Gelukkig heb je daar op dat eiland al lieve collega's en patiëntjes en natuurlijk je grote liefde Max. We wensen je een fijne dag toe en een heel fijn nieuw levensjaar! Neem een lekkere ijscoupe om je verjaardag te vieren. -
13 September 2014 - 17:53
Sigrid:
Lieve Marieke,
Wat een heerlijk verhaal om te lezen het je is of ik jou zelfs hoor praten.
En wat een contrast wat je beschrijft en ook overeenkomst,super.
Ik wens je heel veel succes toe daar en veel plezier.Jaloers op je zonsondergang en relaxte leven ben ik wel hoor!
Liefs vanuit Zaandam Sigrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
